Στα Ελληνικά θα μπορούσαμε να το μεταφράσουμε ως "τι θα κάνω εάν...."
Αυτές οι απλές λέξεις στον τομέα της ασφάλειας και ειδικά της πρόληψης είναι ότι πιο σημαντικό. Γιατί πρέπει να υποθέσουμε τι μπορεί να συμβεί και πως θα το αντιμετωπίσουμε κατά περίπτωση.
Δεν υπάρχει φυλασσόμενος χώρος ή στόχος (άνθρωπος) που ο υπεύθυνος ασφαλείας να μην έχει εκπονήσει ένα σχέδιο για κάθε πιθανή περίπτωση. Και τα σχέδια αυτά το προσωπικό ασφαλείας τα "δουλεύει" μέχρι να του γίνουν δεύτερη φύση και να τα εφαρμόσουν αυτόματα σε πραγματικό περιστατικό. Ειδικά όταν πρόκειται για συνοδούς VIP.
Εμείς στα σπίτια μας και στους χώρους που μας ενδιαφέρει έχουμε δημιουργήσει τέτοια σχέδια; Φαντάζομαι πως η συντριπτική πλειοψηφία όχι.
Δεν απαιτούνται λεφτά. Χρειάζεται μία σωστή εκτίμηση της κατάστασης και μία σωστή εκτίμηση πιθανών απειλών. Αφού φανταστούμε το τι μπορεί να συμβεί τότε αρχίζουμε να ψάχνουμε το πως θα το αντιμετωπίσουμε.
Η αντιμετώπιση χρειάζεται ρεαλισμό και μερικές γνώσεις και όχι παλικαρισμούς. Ο στόχος είναι να σώσουμε ανθρώπινες ζωές και κατόπιν υλικά αγαθά. Για τα θέματα ασφάλειας η ανθρώπινη ζωή είναι το ύψιστο αγαθό!
Αρα λοιπόν στόχος μας δεν πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του δράστη, εκτός και αν δεν έχουμε άλλη επιλογή. Ο δράστης είναι αποφασισμένος, έχει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού και σίγουρα κάποιο σχέδιο; Εμείς;
Εμείς πρέπει να έχουμε δημιουργήσει τα δικά μας πλάνα και να τα έχουμε "δουλέψει"
Εδώ κάπου έρχεται η πολύτιμη συμβολή του σκύλου φύλαξης. Όπως είπαμε σε προηγούμενο κείμενο μία από τις βασικότερες δουλειές του σκύλου φύλαξης είναι να "αγοράσει χρόνο" για εμάς. Να το πούμε πιο απλά; Να καθυστερήσει τον δράστη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς θα βγούμε έξω να....ολοκληρώσουμε το έργο του σκύλου γιατί μπορεί αυτό ακριβώς να θέλουν οι δράστες: να τους βάλουμε μέσα. Και ενώ ένας από αυτούς απασχολεί τον σκύλο, οι υπόλοιποι ασχολούνται άφοβα μαζί σας και μέσα στον χώρο σας.
Στον χρόνο που σας δίνει ο σκύλος καλέστε βοήθεια και ασφαλίστε τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Το να βγείτε να...σώσετε τον σκύλο δεν είναι καθόλου καλή ιδέα γιατί ο δράστης στην προσπάθεια του να διαφύγει , παλεύοντας με τον σκύλο και εσάς να πλησιάζετε ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ και αυτό μπορεί να κοστίσει ζωές!
Επίσης να θυμάστε ότι όταν ο σκύλος επιτίθεται σε τέτοιες περιπτώσεις (και σε κάθε πραγματική επίθεση) το κάνει...δίχως αύριο γιατί δεν τον απασχολεί. (το αύριο). Η δική σας εμπλοκή όμως μπορεί να τον αποσυντονίσει.
Καταλήγω λοιπόν να πω ότι τόσο εμείς μέσα στο σπίτι όσο και ο σκύλος πρέπει να έχουμε ένα τρόπο δράσης κατά περίπτωση και να μην περιμένουμε να πάρουμε αποφάσεις εκείνη την ώρα.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων εκείνη την ώρα "παγώνει", ακόμα και εκπαιδευμένοι αν είναι, και παίρνει καταστροφικές αποφάσεις. Ο σκύλος δε, επειδή μαθαίνει εικόνες, είναι απαραίτητο να εκπαιδεύεται με σκηνοθετημένα περιστατικά και όχι μονότονα να δαγκώνει ένα γάντι.
Η σχολή μας αυτό το φωνάζει χρόνια, άλλωστε είναι παγκόσμια πρακτική και την ακολουθούν και αρκετοί Έλληνες συνάδελφοι. Η πλειοψηφία όμως περιορίζεται στο γάντι και αυτό θα "κοστίσει" την δύσκολη ώρα.
Ας μαζευτεί η οικογένεια και να συζητήσει το θέμα ανοιχτά και χωρίς φόβο. Καταστρώστε τα σχέδια σας και δουλέψτε τα σαν να είναι παιχνίδι. Κούφια η ώρα....αν χρειαστούν, θα κάνουν την διαφορά!