Θα σας έχει απασχολήσει σίγουρα το πιο είναι το σημαντικότερο μέτρο ασφαλείας. Ποιο είναι αυτό το πράγμα που πρέπει να κάνω για να προστατέψω ότι θεωρώ εγώ σημαντικό?
Οι κάμερες? Ο συναγερμός? Μια καλή περίφραξη? Συστήματα έγκαιρης προειδοποίηση? Ο σκύλος? Άνθρωπος φύλακας? Κάγκελα παντού? Καλές κλειδαριές? Να πάρω όπλο?
Ειδικά αυτό το τελευταίο το ακούω πολύ!
Θα πάρω όπλο και όποιος θέλει ας πλησιάσει...
Να θυμίσω ότι σε όλες τις δολοφονικές επιθέσεις τα θύματα ήταν οπλισμένα και δεν πρόλαβαν να ρίξουν ούτε μια σφαίρα. Άλλος έφαγε 100 σφαίρες, άλλος 15, άλλος 20 άλλος δεν ξέρω πόσες αλλά κανένας δεν πρόλαβε να ρίξει έστω και μια. Και το περίμεναν γιαυτό και ήταν οπλισμένοι.
Ακόμα και σε επιθέσεις επίσημων σε παγκόσμιο επίπεδο ο στόχος δέχτηκε τουλάχιστον μια σφαίρα πριν ή ομάδα ασφάλειας απαντήσει στα πυρά.
Επομένως ούτε το όπλο σας εξασφαλίζει. Αλήθεια όμως μπορεί κάποιος να φανταστεί πως είναι να πυροβολεί άνθρωπο ακόμα και αν κινδυνεύει? Γιατί στο καφενείο είναι εύκολο να το λέμε.
Ο κακοποιός είναι έτοιμος για όλα και εξοικιωμένος με την ιδέα. Έχει πάρει τις αποφάσεις του και ρισκάρει τα πάντα.
Παραμένει λοιπόν το ερώτημα ποιο είναι το "όπλο" που μπορεί να με προστατέψει αποτελεσματικά από όλους τους κινδύνους.
Το μυαλό φίλοι μου. Το μυαλό!
Η εποχή των γυμναστηρίων, των όπλων κλπ έχει περάσει. Το μυαλό ήταν και θα είναι το σπουδαιότερο όπλο όλων των εποχών.
Και ξέρετε γιατί ο στόχος έφαγε τουλάχιστον μια σφαίρα? Γιατί τον πλησίασαν. ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΑΥΤΟ!