Κοινωνικοποίηση....αυτό το μεγάλο "χειρουργείο".

 




       Η κοινωνικοποίηση φαντάζει το πιο απλό πράγμα του κόσμου. Άλλωστε στο ίντερνετ και μάλιστα από "ειδικούς" παρουσιάζεται ως μια εύκολη διαδικασία. Κυκλοφορείς πολύ με τον σκύλο σου για να έχει εικόνες και παραστάσεις, τον πηγαίνεις να βλέπει σκύλους και τελείωσες.
      Ούτε καν!
        Αν δεν γνωρίζουμε να διαβάζουμε την συμπεριφορά των σκύλων, του δικού μας και του απέναντι.
        Αν δεν γνωρίζουμε τα μηνύματά που στέλνει δικός μας σκύλος και ο απέναντι.
        Αν δεν γνωρίζουμε τις φυλές.
        Αν δεν γνωρίζουμε πως αντιδρά ανά ηλικία (μήνα με τον μήνα όταν είναι κουταβι) ο σκύλος.
        Αν δεν γνωρίζουμε πως καταχωρεί ανά ηλικία τις εμπειρίες του ο σκύλος (πάλι μήνα μήνα).
        Αν δεν γνωρίζουμε τι σημαίνει ενστικτώδης αντίδραση και πότε προκύπτει.
       Αν δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο σκύλος δεν είναι υποχρεωμένος να ανέχεται τα πάντα.
       Αν δεν ξέρουμε ότι ο σκύλος μπορεί να μην προβάλει αντίδραση αλλά να την σκέφτεται και με το μπισκότο που του δώσαμε για την αδράνεια του να την επιβραβευσαμε..... είναι και το χειρότερο.
        Αυτά και δεκάδες άλλα πράγματα συμβαίνουν σε μια κοινωνικοποίηση που δεν είναι αυτό που σας λένε. Και εκείνοι έχουν διαβάσει ότι και εσείς  στο ίντερνετ και δηλώνουν....συμπεριφοριστες.