Δεν νομίζω ότι θέλει συζήτηση, είναι σαφές οτι η διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός σκύλου είναι το σημαντικότερο που πρέπει να κάνουμε.
Και διαμόρφωση χαρακτήρα δεν σημαίνει να μην με ενοχλεί ο σκύλος γιατί αυτό θα μπορούσε να έχει πολλές ερμηνίες. Πχ άλλος κοιμάται αγκαλιά και άλλος έχει τα υπνοδωμάτεια απαγορευμένη περιοχή. Ποιό είναι το σωστό και πως επιρεάζει τον χαρακτήρα του? Αν δεν έχεις τον κάθε σκύλο μπροστά σου και να τον καταλάβεις μετά απο συστηματική παρακολούθηση δεν μπορείς και δεν πρέπει να δίνεις κατευθύνσεις. Το αποτέλεσμα θα είναι κακό και συχνά επικίνδυνο.
Άρα δύο πράγματα δεν μπορούν να συμβούν, να τον εκπαιδεύσεις μόνος σου ή να στον εκπαιδεύσουν από απόσταση.
Όσον αφορά το πρώτο ρωτάω το εξής: τα παιδιά των δασκάλων και των καθηγητών δεν πάνε σχολείο επειδή οι γονείς τους είναι του επαγγέλματος? Πανε. Ο σκύλος γιατί να μην πάει στον επαγγελματία? Ναι τον αγαπάς και θέλεις να δουλέψεις μαζί του, πρέπει όμως και να ξέρεις.
Η διαμόρφωση του χαρακτήρα δεν έχει σχέση με την εκτέλεση εντολών και οι εντολές δεν επαναφέρουν στην τάξη έναν σκύλο. Είναι δύο διαφορετικά κεφάλαια.
Το οτι πχ είμαι μορφωμένος δεν είμαι απαραίτητα και καλός χαρακτήρας.
Όσον αφορά το δεύτερο τι να πω? Οτι θα λύσω τα θέματα του χαρακτήρα του σκύλου σας απο το skype, το messenger ή δι αλληλογραφίας? Οχι, δεν είμαι τόσο καλός.
Έχω σκυλιά που ασχολούμε μήνες και μήνες αλλά είναι γνωστό ότι η σχολή μας τον καθε σκύλο τον αναλαμβάνει για 5 χρόνια ακόμα και αν πρόκειται για μια απλή βασική υπακοή.
Πέντε χρόνια συντηρούμε την εκπαίδευση δωρεάν ανα 6μηνο.
ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ.
Δυστυχώς και ενώ το πράγμα είναι απλο τα πιο πεταμένα λεφτά εξακολουθούν να είναι του εκπαιδευτή. (Μπορεί να φοράει όμως 80€ περιλαίμιο). Και μόλις η κατάσταση ξεφύγει τρέχουμε για αποκατάσταση και "επίλυση προβληματικής συμπεριφοράς".
Όμως και από εμάς, πόσοι μιλάμε για διαμόρφωση και πόσοι για αποκατάσταση?